Ale mi się nie chce…

Od rana chodzę jakiś taki osłabiony, nie mam humoru i zero chęci na cokolwiek. Chciałem pokręcić z rana, ale znalazłem sobie wymówkę. Po południu zrobiłem się tak śpiący, że już nic nie pomagało. Pozostał tylko wysiłek na rowerze. Tylko jak się przymusić do wysiłku gdy ma się lenia?

Z początku więc tempem leniwym skierowałem się po nasypie aby sprawdzić wiadomość dotyczącą strumyka. Okazała się prawdziwa: w wyrwie w nasypie strumyk został uregulowany i nie ma już brodu przez który można szybko przejechać. Czego nota bene i tak nigdy nie robiłem.

Skręciłem więc w stronę stadniny i drogą po płytach zjechałem sobie do Nowca. Leniwie, choć droga z górki na liczniku nie pokazał się więcej niż 20 km/h. Dalej już standard: do Matemblewa, szlakiem niebieskim na drugą stronę Słowackiego i dwie pętle po Szwedzkiej i Bytowkiej. Przy drugiem zjeździe Szwedzką leń trochę odpuścił, więc w przypływie — nie nazwał bym tego mocą — ale to coś sprawiło że skierowałem się w stronę Doliny Zgniłych Mostów aby zmierzyć się z podjazdem na Owczarnię. Myślałem że będzie gorzej. Chociaż jestem ciekaw jak idzie na tej drodze Lusziemu.

Na Owczarni przypomniałem sobie o rozmowie z Maćkiem o podobno istniejącym przejeździe Owczarnia – na Matarnię. Zamiast więc zjechać Węglową skręciłem w lewo aby zbadać cienką przerywaną linię na mojej mapie UmpPCPl. Okazała się usłanym suchymi patykami i gałęziami parowem, w którym woda ostro żłobi. Jednym słowem mocno techniczny odcinek, który w większości pokonałem prowadząc rower. A i tak schodzi prościutko do Węglowej.

Ale przy samej jezdni Obwodowej jest coś nowego: może to wynik pracy drwali, a może coś z ciągiem dalszym.

http://www.endomondo.com/workouts/qsgUBDRNlRM